Trauma healing

Kan onze diepste pijn een opening zijn naar healing?

Ik ben echt heel diep geraakt door de prachtige film, The Wisdom of Trauma. Waar zo mooi in beeld wordt gebracht hoe onze maatschappij, hoe wij als mensen, omgaan met trauma. Bijna ieder mens heeft in meer of mindere mate trauma ervaren. Trauma betekent niet alleen een vorm van ernstig letsel of schade, zoals psychische of fysieke mishandeling, seksueel misbruik, een scheiding, ongeluk of overlijden van dichtbij. Trauma betekent wond. Trauma is dus ook de wond die je tijdens je ontwikkeling doormaakt omdat je niet gezien werd voor wie je bent, je werd niet begrepen, je werd niet vastgehouden toen je dat heel hard nodig had. Je vader werd heel boos op je en jij maakte je steeds kleiner, onzichtbaar. Of je moeder die zei dat je je niet zo aan moest stellen. We zijn ons gedrag, onze identiteit daarop gaan aanpassen. Zodat we konden overleven, omdat we als kind zo afhankelijk zijn van onze ouders. En dit is zo logisch en helemaal nodig in dat moment. Maar nu als volwassenen, hebben we deze overlevingsstrategieen niet meer nodig en mogen we terug naar onze eigen heelheid.

Dit begint o.a met bewustwording. Waar ga je dingen uit de weg om niet geconfronteerd te worden, waar zoek je afleiding of oplossingen om je zo snel mogelijk weer beter te voelen?

Toevallig sprak ik gister met een vriendin die veel verdriet tegenkomt op dit moment, en hoe sommige mensen om haar heen, en dit doen we allemaal, oplossingen aandragen. Dit is superlief bedoelt en gebeurt bijna automatisch omdat onze mind erop gericht is om oplossingen te bedenken, zodat we ons zo snel mogelijk weer beter voelen. Maar dit is niet wat we echt nodig hebben om te helen.

Wat is er wel nodig? De pijn met compassie en zonder oordeel te gaan ervaren in je lichaam. Het welkom te heten. Met iemand te zijn die er voor je is, waarbij je je veilig voelt en die contact kan maken met je pijn, vanuit aanwezigheid. Niet om het te fixen, te veranderen of je beter te laten voelen, maar met compassie erbij zijn. Het wil vaak alleen maar ervaren en gezien worden.

Daarom is het zo belangrijk om ons eigen innerlijk werk te doen. Zodat we onszelf en elkaar kunnen helen. En dit gaat verder dan alleen de pijn uit het verleden, maar ook de pijn uit vorige levens, de pijn van onze voorouders die van generatie tot generatie wordt overgedragen, ook die mag geheeld worden. Daarvoor ben jij hier op aarde.
Mijn diepste verlangen is dat we in ieder mens weer de prachte ziel en heelheid kunnen zien, voorbij alle lagen van trauma en pijn, goed of fout, en dat we elkaar mogen herinneren aan de heelheid die we zijn.

Heb je hulp nodig of wil je samen bij een stuk aanwezig zijn, voel je heel welkom en laat het me weten te bewerken.